به اعتقاد نویسنده كتاب پیوستگی میان دین و دولت در ایران ریشه در دوران پیش از اسلام دارد ولی در دوران اسلامی به اوج خود رسیده است و در نتیجه آمیخته با فرهنگ ملی ایرانیان شده است. از این روی پس از حمله مغول به ایران سنگر دین ازجمله سنگرهای عمدهای بود كه ایرانیان در آن به دفاع از هویت ملی و تاریخی خویش برخاسته بودند. این مجموعه به چگونگی رویارویی دو فرهنگ متفاوت غالب و مغلوب، یعنی مغولان و ایرانیان، اختصاص دارد و میكوشد نشان دهد كه چگونه ایرانیان در سنگر دین درصدد نجات هویت تاریخی و معتقدات خویش برآمدند. طرز تفكر مابعدالطبیعی مغولان و ویژگیهای فرهنگی آنان قبل از تهاجم، چگونگی وضع مادی و معنوی حكومت خوارزمشاهیان در ایران و روشهای كشورداری غلط آنان، تضاد میان نیروهای اسماعیلی و خلافت عباسی، اشغال نظامی ایران شرقی و برافتادن دستگاه خوارزمشاهی، گسترش حكومت نوپای مغول، تهاجم نهایی مغول برای از بین بردن همه كانونهای مقاومت، برافتادن دستگاه اسماعیلی و خلافت عباسی و بروز نابسامانی در جهان اسلام، و بالاخره تشكیل حكومت مغولی ایلخانی در ایران و گشودهشدن بابی نو در تاریخ این كشور، ازجمله مباحث كتاب است.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.