بهبود كیفیت راهی بیپایان است كه موفقیت در آن را باید با شاخصهای نسبی سنجید، زیرا معیارهای مطلق برای تعیین و دستیابی بدان پیدا نمیشود. بهبود كیفیت قلمرویی است كه در آن رنگها طیفی از انواع خاكستریهایند و در آن رنگ سیاه و سفید را بهطور مطلق نمیتوان یافت.
كتاب حاضر نتیجۀ طرح جامع پژوهشی است كه با حمایت «سازمان همكاری و توسعۀ اقتصادی (OECD)» به انجام رسیده است. این طرح فرایندهای سنجش كیفیت در ١٤ كشور جهان را تبیین میكند و بر دو هدف عمدۀ تشریح هدفها، روشها و نتایج مورد انتظار از نظامهای مختلف ملی سنجش كیفیت و بررسی تأثیر آنها بر مدیریت سازمانی و تصمیمگیری استوار است. این كتاب از متون معتبر و بنیادی است كه ضمن ارتقای سطح آگاهی استادان، پژوهشگران، دانشجویان تحصیلات تكمیلی از تجربههای موفق در فرایندهای سنجش كیفیت در عرصۀ بینالمللی، به تصمیمگیرندگان، سیاستگذاران و بهطور كلی مدیران و راهبران دانشگاهی یاری میرساند.
كتاب شامل ١٠ فصل با عنوانهای مقدمه؛ سنجش كیفیت در آموزش عالی: مدل مفهومی؛ بسترهای ملی در حال تغییر: پیدایش سنجش مدیریت كیفیت؛ بسترهای سازمانی در حال تغییر: خودمختاری و پاسخگویی؛ روشهای نمایندگیهای كیفیت؛ روشهای سنجش كیفیت در مؤسسات آموزش عالی؛ اثرگذاری سنجش كیفیت از طریق پاداش؛ اثرگذاری سنجش كیفیت از طریق تغییر سیاستها و ساختارها؛ اثرگذاری سنجش كیفیت از طریق تغییر فرهنگها؛ و سنجش كیفیت و تغییر سازمانی است. در پایان كتاب مراجع و واژهنامه آورده شده است.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.