_x000D_
_x000D_
 |
 |
 |
_x000D_
| _x000D_
_x000D_ به نقل از خانه هنرمندان ایران: _x000D_ در این نشست که به ادبیات تطبیقی در کشورهای آلمانی زبان اختصاص داشت، دکتر سعید فیروزآبادی عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی، مؤلف و مترجم، اولین سخنران بود که با اشاره به گستره زبان آلمانی در اروپا، تاریخ و جایگاه پژوهشهای ادبیات تطبیقی را در این حوزه بررسی کرد. وی همچنین به تشریح جایگاه ادبیات تطبیقی در نظام آموزشی و پژوهشی کشورهای آلمانی زبان پرداخت. _x000D_ پس از سخنان ایشان دکتر الهام رحمانی به طرح مبحث «ادبیات جهانی» و خاستگاه آن که نظریه‌پرداز اصلی آن گوته بوده است پرداخت، او همچنین تأثیر ادبیات ایران بر ادبیات آلمانی را هم بررسی کرد. سپس دکتر نرگس خدایی به «ادبیات اگزوتیک» که یکی از شاخه‌های ادبیات تطبیقی است در حوزه آلمانی زبان اشاره کرد. همچنین در این جلسه اعضای هیئت علمی همایش ادبیات تطبیقی، طهمورث ساجدی، احمد تمیم داری، المیرا دادور، محمد زیار، خلیل پروینی، جان‌الله کریمی‌مطهر و بهمن نامورمطلق معاون پژوهشی خانه هنرمندان ایران حضور داشتند. در ادامه جلسه با پرسش و پاسخ مخاطبان و سخنرانان همراه بود. _x000D_ زبان آلمانی در کشورهای آلمان، اتریش، سوئیس و لیختن‌اشتاین زبان رسمی و در عین حال زبان مادری حدود یکصدمیلیون نفر است. امروزه در همۀ این کشورها ادبیات تطبیقی از رشته‌های بسیار جذاب و دارای دانشجویان بسیار است. این رشته در این کشورها با عنوان Allgemeine und Vergleichende Literaturwissenschaft و یا Komparatistik نامیده می‌شود. _x000D_ از بین نخستین آثاری که به‌زبان آلمانی و با موضوع ادبیات تطبیقی نگاشته شده‌اند، می‌توان به رسالۀ مترجمان مارتین لوتر اشاره کرد. لوتر در این رساله مشابه دانته آلیگیری و دو بلای فرانسوی تلاش می‌کند تا ضرورت طرح زبان مادری خود – زبان آلمانی – را در برابر زبان لاتین مطرح کند و در این راه مثالهای فراوانی را هم می‌آورد. بعدها در رسالۀ زبان و شعر دانیل مورهوف – که او را پدر مطالعات تطبیقی در آلمان می‌دانند – ادبیات هلند، فرانسه، اسپانیا و انگلیس را بررسی می‌شود. این اثر در سال ۱۶۸۲ منتشر شد. از دیگر آثار مهم می‌توان به مقایسه شکسپیر و گریفیوس اثر الیاس اشلگل اشاره کرد. این اثر باعث شد که بعدها نویسندگان فراوانی به‌زبان آلمانی آثار شکسپیر را نقد و بررسی کنند. رساله‌های بعدی همچون نامه‌های لسینگ دربارۀ ادبیات و کتاب هردر با عنوان صدای ملت‌ها در سروده‌ها از آثار بسیار مهم در این دوره است. آگوست ویلهلم اشلگل نیز با انتشار درس‌گفتارهایی دربارۀ هنر و ادبیات نمایشی مبانی تراژدی یونان، روم و نوگرایان را بررسی کرد. اشلگل با مشاوره ادبی به مادام دو استال باعث شکل‌گیری اثر بزرگ او با عنوان دربارۀ آلمانی‌ها شد که خود اثری تطبیقی و پایه‌گذار ادبیات تطبیقی در فرانسه بود. _x000D_ در اوایل قرن نوزدهم نیز گوته با طرح مفهوم ادبیات جهانی زمینه‌های تفکر دربارۀ این موضوع و درکل ادبیات تطبیقی را فراهم کرد. هرچند پیش از گوته هردر این مفهوم را با عنوان شعر جهانی و ویلاند با همین عنوان مطرح کرده بودند، گوته دیدگاهی جدید از این مفهوم داشت و می‌کوشید زمینه‌های تبادل ادبیات معاصر جهان را فراهم کند. _x000D_ سوئیس نخستین کشوری بود که در آن ادبیات تطبیقی به‌صورت منظم از سال ۱۸۵۰ تدریس می‌شد. در سال ۱۸۶۵ اولین کرسی ادبیات تطبیقی در دانشگاه ژنو تأسیس شد. همچنین از ۱۸۹۵ تا ۱۹۰۴ کرسی ادبیات تطبیقی در دانشگاه زوریخ نیز وجود داشت. استاد این کرسی لویی پل بتس بود. _x000D_ هرچند آلمانی‌ها نیز در این زمینه فعالیتهای فراوانی انجام داده‌اند که از آن میان می‌توان به وجود نشریۀ ادبیات تطبیقی از ۱۸۸۷ تا ۱۹۱۰ به سردبیری ماکس کخ اشاره کرد، نخستین کرسی ادبیات تطبیقی در این کشور پس از جنگ جهانی دوم و در منطقۀ تحت اشغال فرانسویان تأسیس شد. انجمن ادبیات تطبیقی آلمان نیز در سال ۱۹۶۹ در بن تشکیل شد. این انجمن ۳۰۰ عضو دارد و هر سال یک کنفرانس برگزار می‌کند. _x000D_ در اتریش نیز ادبیات تطبیقی در دانشگاه وین از سال ۱۹۸۰ تدریس می‌شود و در موسسۀ ادبیات تطبیقی اروپایی این دانشگاه مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد دارد. در کل می‌توان گفت که با توجه به تنگناهای علوم انسانی در سالهای اخیر و به‌خصوص مشکلات رشته‌های فیلولوژی گرایش به ادبیات تطبیقی در این کشورها پیوسته درحال فزونی است. _x000D_
_x000D_ پنجمین نشست ادبیات تطبیقی با موضوع «ادبیات تطبیقی در زبان ترکی» ۱۸خرداد ماه در سالن استاد امیرخانی خانه هنرمندان ایران برگزار خواهد شد. _x000D_
_x000D_ _x000D_ |