کتاب «رستنیها و پدیدههای نباتی در تاریخ طبری» که توسط محمدحسین ابریشمی، پژوهشگر حوزۀ تاریخ کشاورزی در مرکز نشر دانشگاهی به چاپ رسید، پژوهشی ژرف و پردامنه در باب رستنیها و درختان و پدیدههای گیاهی منسوب به آنها مندرج در تاریخ طبری است که به همان ترتیب حوادث تاریخی، در سه گفتار شامل ۴۶۳ عنوان اصلی و فرعی تدوین شده است. این کتاب توجه بسیاری از مفسران و اندیشمندان تاریخ را به خود جلب کرده است از جمله استاد ارجمند دکتر احمد مهدوی دامغانی.
استاد مهدوی دامغانی، نویسنده و پژوهشگر ایرانی، متخصص در ادبیات عرب، استاد پیشین دانشگاه تهران و دانشگاه هاروارد آمریکاست.
ایشان در ۱۳ شهریور ۱۳۰۵ مشهد در خاندانی اهل دانش و متدین و با اصالت دامغانی دیده به جهان گشود. علوم متداول قدیم و جدید را در آن شهر فراگرفت و سپس در تهران اقامت گزید. در سال ۱۳۲۷ از دانشکده معقول و منقول (بعداً الهیات) دانشگاه تهران و در سال ۱۳۳۳ در رشته ادبیات فارسی از دانشکده ادبیات دانشگاه تهران لیسانس گرفت. در سال ۱۳۴۲ از دانشگاه تهران درجه دکتری در زبان و ادبیات فارسی گرفت.
رشتههای تدریس او در آمریکا شامل معارف اسلامی، ادبیات عرب، ادبیات فارسی و برخی علوم اسلامی بودهاست.
به گزارش روابط عمومی مرکز نشر دانشگاهی، مهدوی دامغانی پیامی به مناسبت انتشار کتاب وزین «رستنیها و پدیدههای نباتی در تاریخ طبری» منتشر کرد که متن آن به شرح زیر میباشد:
بسمالله الرحمن الرحیم
الحمداالله رب العالمین و الصلوة و السلام علی سیّدنا و نبینا محمدص و آله الطاهرین المعصومین
این «دایرة المعارفی» که به نام رستنیها و پدیدههای نباتی در تاریخ طبری نامگذاری شده است به راستی که کتابی تحقیقی عجیب و بینظیری است. بندهٔ کمترین نمیداند در تأثیر این کتاب مستطاب در فهم و اطلاعات لغوی و تاریخی و گیاهی آن چه لفظی را به کار برم که منطبق با واقع باشد؛ زیرا نمیخواهم مبالغهای در وصف این کتاب مستطاب کرده باشم، و مثلاً عرض کنم «اعجاز» یا «خرق عادت»، ولی امیدوارم لفظ «کرامت» بر این اثر بینظیر و بر مؤلف دانشمند محققِ متتبع آن منطبق با واقع باشد. یعنی قطعاً حق تعالی جلّ جلاله حضرت آقای دکتر ابریشمی دامت افاضاته را به «کرامتی» مکرّم فرموده است که توانسته است چنین کتاب جامع و مستندی را تألیف فرماید که این بنده عرض نمیکنم «مسحور» آن شدم ولی شهدالله که «مبهوت» و «مجذوب» آن شدهام. و بندهٔ سالخوردهٔ نود و شش ساله، که عمرش را به حمدالله تعالی بیهوده صرف نکرده است، به راستی شیفتهٔ این کتاب مستطاب شدهام. این کتاب فیالواقع دلیل قاطعی بر همّت و پشتکار و به اصطلاح رایج «دود چراغ خوردن» مؤلف دانشمند آن است، و یادآور نام شریف بزرگانی از درگذشتگان، مانند حضرت مجلسی دوم (محمدباقر)(رض)، و جلالالدین سیوطی(ره)، و معاصرانی مثل مرحوم مبرور مغفور علّامه دهخدا(رض) میباشد. زیرا حضرت دکتر ابریشمی دامت افاضاته علاوه بر شناساندن رستنیها و پدیدههای نباتی به مناسبت هر مادهٔ مطالب شیوا و دلانگیز از تفسیر و تاریخ و کلام و قصص تاریخی گردآوری فرموده است و جای خود را در میان بزرگان از دانشمندان معاصر مثل مرحومان علامه دهخدا و علامه فروزانفر و علامه همائی رحمة الله علیهم اجمعین باز فرموده است، و چنین اثری را که شایستهٔ هزاران آفرین و احسنت است از خود به یادگار گذاشته است. و ان شاالله حق تعالی و تقدس به حضرت دکتر ابریشمی معمری (عمری) دراز و توفیق و عزت مستمر و مستدام مرحمت فرماید بالنبی و آله الامجاد. اینکه حضرت دکتر ابریشمی ذکر خیری از مرحوم مغفور ایرج افشار رحمة الله علیه فرموده است طینت پاک و ظرافت ذوق حضرت دکتر ابریشمی است.
فقیر فانی احمد مهدوی دامغانی
فیلادلفیا 1401/02/20
